Instillagel Melisana 10 X 6ml

• Catheterisaties en urethrale/vesicale sonderingen
• Urethrale uitzettingen
• Urethroscopieën en andere soorten endoscopieën, zelfs in de operatiezaal
• Vernieuwing van fistelsonden
• Overal waar men een glijmiddel zou kunnen nodig hebben, dat lokale anesthetische eigenschappen bezit (gynecologie, chirurgie, anesthesie, pediatrie)

• De werkzame stoffen in dit middel zijn:

6 ml: 125,39 mg lidocaïne hydrochloride, 3,13 mg chloorhexidinegluconaat.

11 ml: 229,89 mg lidocaïne hydrochloride, 5,75 mg chloorhexidinegluconaat.

• De andere stoffen in dit middel zijn:

6 ml: methylparahydroxybenzoaat (E218), propylparahydroxybenzoaat (E216), propyleenglycol (E1520), hydroxyethylcellulose, natriumhydroxide (voor aanpassing van de pH), gezuiverd water voor 6 ml.

11 ml: methylparahydroxybenzoaat (E218), propylparahydroxybenzoaat (E216), propyleenglycol (E1520), hydroxyethylcellulose, natriumhydroxide (voor aanpassing van de pH), gezuiverd water voor 11 ml.

1. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen daarmee te maken.

• Zeer zelden: allergische reacties (in ernstige gevallen anafylaxie) veroorzaakt door een lokaal anestheticum van het amidetype en/of chloorhexidine.

• Zeer zelden: allergische reacties veroorzaakt door methylparahydroxybenzoaat en propylparahydroxybenzoaat (wellicht vertraagd).

• Niet bekend: systemische bijwerkingen zijn mogelijk na ernstig letsel aan de urethra, bijv. anafylaxie, een daling van de bloeddruk (cardiovasculaire collaps), bradycardie (vertraagd hartritme) of convulsies. Andere ongewenste effecten zijn: hoofdpijn, zenuwachtigheid, duizeligheid, oorsuizingen, misselijkheid, bevingen, stuipen en zelfs ademstilstand, hartstilstand.

De frequentie van deze bijwerkingen is geclassificeerd als zeer zelden (kan maximaal 1 op de 10.000 mensen beïnvloeden) of niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).

Instillagel wordt over het algemeen goed verdragen.

Wanneer mag u dit middel niet gebruiken?

• U bent allergisch voor de actieve bestanddelen (lokale verdovingsmiddelen van het amidetype, zoals chloorhexidine) of voor één van de hulpstoffen die in dit geneesmiddel zitten. Deze stoffen kunt u vinden onder rubriek 6.

• Lokale verdovingsmiddelen mogen slechts zeer voorzichtig gebruikt worden bij patiënten met epilepsie, met verminderde doorbloeding van het hart, met ademhalingsstoornissen, met een leverziekte of met zeer lage pseudocholinesterasespiegels (stofwisselingsziekte).

• Indien u een bepaalde spierziekte heeft (myastenia gravis).

• Lidocaïne, het lokaal verdovingsmiddel in Instillagel wordt ook inwendig gebruikt bij de behandeling van hartritmestoornissen. Men moet er dus op toezien dat men geen te hoge doses toedient.

• Instillagel mag enkel gebruikt worden als glijmiddel voor de genoemde indicaties en mag niet in de bloedvaten (intravasculair) of in de spieren (intramusculair) ingespoten worden. De afloop kan fataal zijn.

• Instillagel moet niet worden gebruikt bij kinderen onder de 2 jaar.

Uretrale en vesicale sondering

• Vooraf op de gebruikelijke manier de eikel en uretheropening ontsmetten
• 6 tot 11 ml instilleren in de urether
• Gedurende enkele minuten de eikel tussen duim en wijsvinger persen tot de anesthesische werking optreedt
• De eventueel optredende verstopping van kleine sonden kan opgeheven worden door een lichte druk op de onderbuik wat urineafvloeiïng veroorzaakt indien de blaas gevuld is, of door instillatie van enkele milliliters fysiologische steriele oplossing bij middel van een wegwerpspuit

Uretroscopie en cystoscopie

• Transurethrale endoscopieën en pediatrische urologie: 6 - 11 ml.
• Volwassenen: 11 ml
• Bij zeer lange penis, zeer gevoelige patiënten : bijkomend 6 tot 11 ml
• Een zachte penisklem aan de basis van de eikel plaatsen gedurende enkele minuten. De volle anesthetische werking treedt ongeveer na 3 tot 5 minuten op en houdt ongeveer 30 tot 60 minuten aan
• Bij het uitvoeren van een progressieve uretroscopie kan men duidelijk zien hoe de tegelijkertijd geanesthesieerde sphincter externus zich opent, alleen maar door de druk van de waterstraal